Koperremmer of koperdeactivator is een functioneel additief dat wordt gebruikt in polymeermaterialen zoals kunststoffen en rubber. De belangrijkste functie ervan is het remmen van het verouderingskatalytische effect van koper of koperionen op materialen en het voorkomen van materiaaldegradatie, verkleuring of degradatie van mechanische eigenschappen veroorzaakt door contact met koper. Het is met name belangrijk in sectoren zoals kabelgoten, kabelmantels, elektronische verpakkingsmaterialen, enz.
Koper en koperlegeringen (zoals draden) worden veel gebruikt bij krachtoverbrenging, maar wanneer koper direct in contact komt met bepaalde polymeermaterialen (zoals PVC en polyethyleen), kunnen de volgende problemen ontstaan:
Katalytische oxidatie:
Cu2+ is een sterke oxidatiekatalysator die de oxidatieve breuk van polymeermoleculaire ketens versnelt, vooral in omgevingen met hoge temperaturen en vochtigheid.
Zuurcorrosie:
In gehalogeneerde materialen zoals PVC kan koper reageren met het ontbonden HCl om koperchloride (CuCl2) te produceren. Dit versnelt de ontleding van het materiaal verder (zelfkatalytisch effect).
Verslechtering van het uiterlijk:
Door de migratie van koperionen kunnen er groene of zwarte vlekken (koperroest) op het oppervlak van het materiaal ontstaan, waardoor het uiterlijk wordt beïnvloed.
Het werkingsmechanisme van de deactivator
Deactivatoren onderdrukken de negatieve effecten van koper door de volgende methoden:
Gechelateerde koperionen:
In combinatie met vrij Cu2+ worden stabiele complexen gevormd die hun katalytische activiteit blokkeren (zoals benzotriazoolverbindingen).
Passivering van het koperoppervlak:
Vormt een beschermend laagje op het koperoppervlak om de afgifte van koperionen (zoals organische fosforverbindingen) te voorkomen.
Neutraliserende zure stoffen:
In PVC kunnen sommige deactivatoren het HCl dat bij de ontleding ontstaat, neutraliseren en zo de corrosie van koper verminderen (bijvoorbeeld loodzoutstabilisatoren die ook een koperwerende functie hebben).
Koperdeactivatoren zijn een soort "onzichtbare beschermers" in polymeermaterialen die de levensduur van producten zoals draadmantels aanzienlijk verlengen door de katalytische activiteit van koper te remmen. De kern van de technologie ligt in nauwkeurige chemische chelatie en oppervlaktepassivering, waarbij milieuvriendelijkheid en kosteneffectiviteit in evenwicht worden gehouden. Bij het ontwerp van draadmantels wordt de coördinatieve formule vandeactivatoren, vlamvertrageren andere additieven zijn de sleutel tot het waarborgen van de betrouwbaarheid van materialen op de lange termijn.
Plaatsingstijd: 05-03-2025